КТАЛОГ 2015/2016 овошни садници

ЃУБРЕЊЕ

Ѓубрење во овоштарството

За правилен раст и добар принос на овошје од суштинско значење се следниве елементи: азот (N), фосфор (P), калиум (К), магнезиум (Mg), калциум (CA), сулфур (S), бор (B), хлор (CL ),
бакар (Cu), железо (Fe), манган (Mn), молибден (Мо) и цинк (Zn). 
Пред внесување на дополнителни количини од овие елементи, прво треба да се утврди нивното присуство во почвата т.е да се изврши агрохемиска анализа на почвата.

Идентификација и елиминација на хранливи недостатоци

На растенија им требаат хранливи материи елементи и идентификување на нивните недостатоци. Тоа може да се утврди визуелно врз основа на соодветни симптоми на растенијата или преку почвената анализа или растителните ткива. Од секоја од овие три методи има свои предности и недостатоци, тие треба да се комбинираат и применат редовно.
Визуелна идентификација
Недостаток или вишок на хранливи материи обично предизвикуваат одредени симптоми, кои укажуваат на тоа дека присуството на одредени елементи не се на задоволително ниво. Ако знаете на типични симптоми, внимателно испитување на растенијата можат да бидат идентификувани нарушувања во присуство на минерални хранливи материи. За жал, често е многу тешко да се направи правилна дијагноза, бидејќи на “класичени” симптоми на недостаток или вишок на некои елементи се многу слични едни на други и една од истите симптоми во градината може да се случи во многу форми. Дијагноза е дополнително комплицирана кога кај дрво во исто време постојат повеќе симптоми на недостатокот на некои хранливи состојки.
Најголемиот проблем со идентификација на недостаток или вишок на хранливи елементи од симптомите е дека тие укажуваат на тоа дека проблемот постои и се рефлектира во намалување на растот, квантитетот или квалитетот на плодот. Целта е да се спречат проблемите кои се јавуваат како резултат на несоодветно оплодување и се манифестира во форма на соодветни симптоми. Најчесто се јавуваат недостатоци на азот и калиум, поретко се јавува недостаток на P, Mg, B, Mn и Zn , додека недостатоците од CA, S, Cl, Cu, Fe и Мо ретко се случуваат.

Азот (Н)

Дрвја со недостаток на азот имаат кратки ластари. За споредба, растенијата со соодветен износ на азот имаат поголеми должини на ластарите – од 30 до 60 см. А недостатокот на азот во лисјата на растенијата се рефлектира во светло зелена до жолта боја, а може да се случат и бронзени тонови. Азот во растителните ткива се движи од постари на помлади листови, а симптомите се појавуваат први на постарите лисја. Листовите обично опаѓаат во почетокот на есента, но со недостаток на азот доаѓа до многу порано опаѓање во месец јуни. Исто така, тие можат да бидат помали и често да созреат и да добијат боја порано од вообичаената. Вишокот на азот се јавува периодично и сериозно може да го деградира квалитетот и цврстината на овошјето. Од вишокот на азот се формираат големи, темно зелени листови кои остануваат на садниците до крајот на есента. Опаѓањето на листовите на растенија е многу доцна и растенијата се повеќе подложни на оштетување од зимски температури.

Фосфор (P)

Игра важна улога во фотосинтезата и растителното дишење. Како ѓубриво се наоѓа во форма на P2O5. Помага во формирањето на цветни пупки и го забрзува зреењето на овошјет0, а на дрво се зголемува трајноста , го зачувува дрвото и го прави отпорно на мраз. Недостатокот на фосфор го забавува создавањето на цветни пупки, иго забавува развојот на пуките. Новите лисја се исправени, темно зелени и не достигнуваат нормална големина. Подоцна зеленилото добива пурпурна црвена нијанса. Плодовите ке бидат избледени, и без сила. Вишокот на фосфор не негативно ќе влијае на растенија, но може да предизвика недостаток на цинк.

Калиум (К)

Недостатокот на калиум првенствено се рефлектираат во жолти ленти по должината на рабовите на листовите. Подоцна добиваат бронзена боја и на крај умираат, а со зголемувањето на недостаток на калиум рабовите на јистовите стануваат суви и кршливи. Од недостаток на калиум, симптоми се јавуваат прво на постарите лисја, а во потешки случаи, недостатокот може да се појави и на младите листови. Плодовите акумулираат големи количини на К, а симптомите на недостаток се сериозни и евидентни. Иако вишокот на калиум сам по себе не е токсичен за растенијата, големи количини на овој елемент во почвата може да го намали Mg или Ca и на тој начин да доведе до нивниот недостаток.
Овие недостатоци се пропишуваат во следните слики: симптом на недостаток на калиум и сушење на работ на листовите, сл.1 праска, и сл.2 цреша.

Магнезиум (Mg)

Недоволна магнезиум доведува до хлороза на ткивото по должината на рабовите на листовите и меѓу главните вени на листот. Слична на недостаток на калиум, првите симптоми се јавуваат по должината на рабовите на листовите. Вишокот на магнезиум делува посебно на младите листови на овошните дрвја.

Бор (B)
Недостатокот на бор предизвикува брчки, пукање и неправилна форма кај плодовите, прикажано на сл.2 Понекогаш доаѓа и до распукување на кората на дрвата, прикажано на сл.1.

Калциум (CA)
Слика:
Недостаток на калциум во овошјето.

Железо (Fe)
Придонесува кон зајакнување на овошни дрвја на мраз, болести и штетници. Недостаток на железо предизвикува хлороза на лисјата. Листот е обично бледожолт, додека вените на листотовите се сеуште зелени. Хлороза често се случува кај дуњата и овоштарници на алкални почви.
Недостаток на шелезо сл.1 и сл.2

СОВЕТИ

НЕКОИ СОВЕТИ ПРЕД ПОДИГАЊЕ НА НОВИ ОВОШНИ НАСАДИ

Задолшително извршете агрохемиска анализа на почвата кај што ке биде подигнат насадот.

Садењето е најдобро да се изврши на есен.

Насадете бесвирусен здравствено безбеден саден материјал.

Посебно обратете внимание на растојанието на садење и врсти на опрашувачи.

За овошен насад треба да изберете сончеви позиции, скриени од директните удари на ветерот.

Во близина на овошниот насад треба да ги ископачите сите диви овошки кои мошат да бидат извор на вируси и други патогени болести.

Многу е битно со помош на агрохемиската анализа на почва да се изврши ѓубрење на почвата кај што ке биде подигнат насадот. Со правилно ѓубрење на земјиштето, и внесување на поголеми количини на минерални или органски ѓубрива се овозмозува правилен развој на садниците.

Доколку поседувате квалитетно земјиште со обезбедено наводнување тогаш сте спремни за подигање нов насад.

Доколку е можно и дозволат временските услови садењето извршете го наесен, бидејки тогаш садниците имаат полесно прифакање.

Ова се само некои од побитните фактори кои треба да ги знаете.

Секогаш е подобро доколку постојат некои двоумења и недоразбирања, да се обратите и побарате помош од стручни лица или некои земјоделски институции, отколку да направите грешки кои подоцна многу тешко или никако неможат да се исправат.

ЗАСАДУВАЊЕ

Најдобро време за садење на овошните садници е есента, веднаш по паѓањето на листовите, а тоа е крајот на ноември. Ако временските услови се добри, садењето може да се изврши и во месец декември, ако температурата е над 0, а почвата е доволно заситена со влага.

Доколку садниците, од оправдани причини не сме ги засадиле есента, тогаш садењето може да се изврши крајот на февруари и почетокот на март, се до потерувањето на пупките.

При пролетното садење садницата потерува покасно и има помал пораст во однос на есенското садење.

Доколку површината е претходно риголована, на длабочина од 60-70 см, садењето се врши во помали дупки, 50 х 50 см, да може корените да се сместат во дупката. Ако површината е поплитко изорана садењето се врши во поголеми дупки, широки и до 1 метар и длабоки 60-70 см.

Пред да се почне со садењето, треба добро да се прегледа садницата, односно се скратуваат оштетените и скршени жили, а здравите се кратат на 25-30 см, потоа корените се потопуваат во каша од свежи говедски лепешки, глинеста почва и вода. Додека се влажни корените се посипуваат со ровка почва, која се налепува на кашата, а потоа садниците се распоредуваат во дупките за садење.

Пред садењето се разнесува потребната количина ѓубре (прегорено арско ѓубре) најмалку 1-2 кг на секоја дупка и 400-500 гр комбинирано ѓубре NPK. До колку почвата е кисела на дното на дупката се става 200-250 гр. томасово брашно.

Пред да се почне со садењето треба да се одреди длабочината. Вообичаено е садниците да се садат на иста длабочина како што биле во расадникот. Кај јаболкото и крушата, на слабо бујна вегетативна подлога, М9, спојното место треба да биде над површината на почвата. Ако се стави калемот под површината на почвата тој се ожилува, а овошката преминува на сопствен корен.

Начин на садење:

На дното на дупката се става горниот дел од почвата 10-15 см , измешана со NPK ѓубре и малку арско ѓубре.
Потоа доаѓа чиста горна почва, околу 10 см, односно додека се стигне до потребната длабочина каде што треба да се постави садницата. Во средината на дупката се поставува мало купче почва врз кое се поставува коренот на садницата. Садењето го вршат два работника, едниот ја дрши садницата во вертикална положба, а вториот со лопата става горна ситна почва врз корените.

Потоа садницата повремено се затресува, за да ситната почва навлезе меѓу корените.
Така коренот се покрива со 10-тина см ситна и влажна почва од горниот слој.
По периферијата на дупката се става од долната, неплодна почва, која е измешана со арско и NPK ѓубре. Уште подобро е целата дупка да се наполни со оранична плодна почва, а долната неплодна почва да се врати на тоа место.

Штом целата дупка се пополни, 10-тина см над корените, се врши лесно нагазнување на почвата. Така корените се насочуваат косо, надолу. Ако повата е многу влажна, покрај коренот не се гази, туку почвата се притиска со рака.

Потоа дупката се дополнува со долната неплодна почва, помешана со арско ѓубре. Горниот слој не се гази, туку се прави чинија во која се налева една до две кофи вода – при есенско садење една, а при пролетно две. Чинијата се прави конусовидно, така што водата се насочува директно кон коренот. Кога водата ќе се упие, истиот или наредниот ден чинијата се затвора со ровка почва.

После есенското садење садницата се завиткува со неколку слоја хартија, за заштита од зајци. Завиткувањето со фолија не е препорачливо, бидејќи преку денот се загрева, се оросува, а ноќе замрзнува. При есенско садење садницата се загрнува со 20-30 см почва, за заштита на коренот од мраз.

Реклама

Факултет за земјоделски науки и храна-Опитно поле, почна со нарачки за овошни саднили, исто така може да се склучат договори за производство на овошен саден материјал  по ваши потреби и ваши сорти ,со тоа што во секое време ке имате увид и контрола во производството

Жетва во Јули 2015

По успешно завршената жетва( јули 2015) принос 8 тона по хектар ,со извонреден квалитет започнавме со калемење на папка

Класирање на квалитетни калем гранки -----Авгус 2015